Ze komen van alle kanten, die barbaren. En dat brengt ons een beetje in de war, omdat we er geen eenduidige greep op kunnen krijgen, geen samenhangend beeld krijgen van de invasie in haar algemeenheid. . . . We zien de plunderingen, maar we slagen er niet in om de invasie te zien. En dus ook niet te begrijpen. Geloof me: vanuit de hoogte zou je ernaar moeten kijken. Vanuit de hoogte zou je misschien de genetische mutatie kunnen herkennen, dat wil zeggen de dieperliggende manoeuvres die vervolgens aan het oppervlak de scheuren veroorzaken die ons welbekend zijn. . . . de barbaarse handelingen die we de laatste tijd constateren. . . . En ik zou de mutanten met kieuwen willen bestuderen in de hoop dat ik het water waarvan ze dromen en waarnaar ze op zoek zijn in hen weerspiegeld zie.
(Baricco, 2016, p.35)